Blessure uitgelicht: JUMPERS KNEE (springersknie)
Als oorzaken van een jumpers knee in de sport worden een aantal factoren genoemd.
- onvoldoende warming-up
- onvoldoende trainingsopbouw
- onvoldoende schokabsorptie
- onjuiste landingstechniek
- direct trauma
Het klachtenpatroon is als bij alle andere chronische letsels in verschillende stadia in te delen, waarbij pijn door belasting, ochtend pijn en ochtend stijfheid in toenemende mate aanwezig zijn.
Diagnostiek
Meestal klaagt de sporter over pijn ter hoogte van de apex patellae (knieschijf) bij of na belasting en bij gebogen zit, trap lopen en hurken. Soms uitstraling naar binnen of buitenkant, dan wel naar de onderkant in de pees tot op de aanhechting van het scheenbeen. Er is dan ook drukpijn enóf zwelling. Soms is er hevige pijn bij het strekken van de knie tegen weerstand. Meestal is er een verkorting van de m.rectus femoris. Bij röntgenonderzoek let men op de hoogstand van de knieschijf. Met echografie wordt de dikteen de continuïteit van de pees, evt. oedeem of een infiltraat vastgesteld.
Behandeling
Gedoceerde rust, ijs pakkingen gedurende 20 minuten meerdere malen per dag (ook in de herstelfase en trainingsbelasting) dient om de onstekingsverschijnselen te bestrijden. Ter mobilisatie begint men met onbelast oefenen, spier rekken en dynamisch belasten tijdens (kracht) trainingsvormen. Kniebuigingen moet men beperken tot maximaal 90 graden. Dit alles binnen de pijngrens. Soms helpt daarbij het gebruik van een kniepeesbandje tijdens sport. Fysiotherapie kan (3x per week) worden versterkt in de vorm van ijsmassage (ook dagelijks thuis), dwarse fricties (alleen niet in het acute stadium) gevolgd door ultrageluid. Soms reageert de cliënt beter op de combinatie van ultrageluid en interfentie.
De fysiotherapeut begeleidt en instrueert spierversterkende oefeningen van de quadriceps en rekkingsoefeningen van de m. rectus femoris. Als er sprake is van hardnekkige klachten, die niet goed reageren op therapie kan evt. gekozen worden voor operatief ingrijpen.